ای کاش من خدا بودم

ای کاش من خدا بودم!!! ‌٭ان‌ وقت تو را جای ستاره‌ها می‌زاشتم ٭ تو را تو سینه ماه می‌کاشتم ٭ جای خورشید می‌تابوندم ٭ ای کاش من خدا بودم!!! ٭ تو را خالق دل خود می‌پنداشتم ٭ صبر ایوب و برمی‌داشتم٭ دلم‌ و صبوری می‌دادم٭ بستر عشق تو تا ابد تو وجودم می‌زاشتم٭ ایکاش من خدا بودم...

دلم گرفته است.

دلم گرفته است...میخاهم بگریم اما اشک به میهمانی چشمانم نمی آید ,تنم خسته و روحم رنجور گشته و میخواهم از این همه ناراحتی بگریزم اما پا هایم مرا یاری نمیکنند . مانند پرنده ایی در قفس زندانی گشته ام . از این همه تکرار خسته شده ام , چقدر دلم میخواهد طعم واقعی زندگی را بچشم , چقدر دلم میخواهد مثل قدیم عاشق هم بودیم , چقدر دلم میخواهد مثل قدیم کلمه ی دوستت دارم را هر روز از زبانت بشنوم , ولی افسوس آن کلمه که مرا به زندگی امیدوار می کرد هال به فرا موشی سپرده شد و جایش را تحقیر گرفت .

سنگدل

وقتی نگاهت را برایم ننگ کردی پروانه شمع دلم را منگ کردی وقتی نگاهت را سرودم باورم شد با من مدارا می کنی ،نه! جنگ کردی روزی که باور های خیسم را شکستی دیگر چرا پای دلم را لنگ کردی؟ اینجاخدایان مرا آتش کشیدند آن لحظه ای که قلب خود را سنگ کردی دیدی غزلهایم تمامی رنگ می باخت این آخرین شعر مرا کمرنگ کردی